Door de Predictor Man, gedateerd uit 1999 ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan
Het hele DEO verhaal is begonnen in 1974, toen nog als afdeling van RKDEO voetbal. Waarschijnlijk heeft de opening van de Jan Janssenhal op 14 december 1974 hier een belangrijke rol bij gespeeld, opvallend is dus wel dat onze huidige sporthal inmiddels toch ook al weer 25 jaar oud is!
DEO begon in dat jaar met 34 leden waarvan 17 competitie spelers en 17 recreanten, een verhouding die inmiddels wel wat gewijzigd is. De shirts werden toen verkocht door schoenenzaak Greeve en de clubkleuren werden, net als RKDEO voetbal, wit met rode broek. De contributie was in die tijd slechts f 100.-. In deze zeventiger jaren komen we al een paar bekende namen tegen in het bestuur zoals Greti Heida, Ria Verheijen en Margriet vd Bosch. Twee punten uit deze tijd wil ik nog noemen en dat is de onwaarschijnlijk hoge opkomst van 68 leden tijdens de ALV in April 1975 (voor zoveel leden heb je nu 8 ALV’s nodig) en de wijziging van de statuten van RKDEO op 11 juli 1979 waarbij de badminton, gymnastiek en volleybal echt zelfstandig worden. 1979 was in ieder geval een opvallend jaar voor DEO volleybal. Naast het zelfstandig worden werd in December een aanvang gemaakt met een minigroep, onze miniafdeling viert dit jaar dus ook een jubileum! Henk Dooyenburgh had met de vaste rubriek “Babbel en Snabbel” in het clubblad de primeur van DEO’s eerste columnist.
In de jaren tachtig werd DEO langzaam maar zeker volwassen. Men ging inzien dat er naast contributie ook op andere manieren geld binnengehaald moest worden en een van de activiteiten die hiervoor moest zorgen was een trimloop die bijna 500 gulden opbracht. Voor de ouderen onder ons is het misschien nog welleuk om de bekende sportkeuring uit die tijd te noemen. Ais je volleybalde moest je om de zoveel tijd je verplicht laten keuren, iets wat inmiddels niet meer nodig schijnt te zijn. In 1981 werd Dames 1 kampioen en er zouden de daarop volgende jaren nog vele teams volgen. In 1982 is er de eerste rechtszaak waarbij Ron Schenk betrokken is. Tijdens het 10 jarig bestaan in 1984 bestond DEO uit 5 damesteams, 2 meisjesteams, 3 herenteams en 2 jongensteams, opvallend is de grote meerderheid van de dames in die tijd, ik ben dus duidelijk te laat geboren… De sporthal was toe aan zijn eerste verbouwing. Ook vindt er een groot minivolleybal project plaats onder leiding van Greti. Op de gymlessen van de lagere scholen worden volleyballessen gegeven, gedurende twee maanden. In het seizoen 1986-1987 verdwijnt het clubblad en verschijnt de Eendracht. Erik Borms is betrokken bij een strafzaak in 1987. Eind jaren tachtig bevindt DEO zich in een hoogconjunctuur. Met 153 leden en een sterk eerste heren- en damesteam lijken de bomen tot in de hemel te groeien. Heren 1 draait in de top van de eerste klasse mee en mist op een haar na promotie naar de promotieklasse. De FRIKO word opgericht als vervanger van de feestcommissie en organiseert een groot lustrumtoernooi in december en een nachttoernooi in maart met ’s ochtends ontbijt. Veel activiteiten, veel sportieve successen, maar het tij zou gaan keren.
Het begin van de jaren negentig staat in schril contrast met het eind van de jaren tachtig. Er is een grote crisis, trainers stappen op, complete teams stappen op en voorzitters stappen op. Onder impulsen van de kersverse voorzitter Mat Philipsen wordt DEO Volleybal voorzichtig weer op de rails gezet en komt er een nieuwe bloeiperiode. Peter BBS haalt veel geld op met een ballensponsoractie en wint hiermee een weddenschap met Mat waardoor Mat zijn baard voor het eerst in 20 jaar af zal moeten laten scheren. Aan de bar maken we kennis met Harmen Baak, de eerste vaste niet volleyballende barmedewerker. Tot die tijd werd de bar bij toerbeurt door leden bediend. In 1991 verschijnt de eerste Time-Out en wordt de RKDEO hal gebouwd waar DEO meteen drie velden huurt voor trainingen en minitoernooien, nodig vanwege de grote aantallen teams en trainingsgroepen. In 1992 maakt ons huidige volleybalshirt met nieuw logo zijn intrede. Een jaar later bestaat DEO alweer 20 jaar en wordt een grote volleybalclinic gehouden met Avital Selinger en Ron Boudrie. Ook een succes in dit jaar was de sportmarathon van RKDEO met onder meer 50 uur non-stop volleybal.
Inmiddels zijn we beland in het tweede deel van de jaren negentig, die bij meeste leden uit eigen ervaring wel bekend zal zijn. Ondanks dat DEO zich goed presenteert op de braderie, een PR folder huis aan huis verspreidt en schooltoernooien organiseert voor de jeugd krijgt men te maken met een dalend aantalleden en een dalende animo voor de de volleybalsport. Het toenemende individualisme, zeker ook voor het beoefenen van sportieve activiteiten, zorgt voor vele opzeggingen waarvoor maar weinig nieuwe leden terugkomen. Ook dit seizoen lijkt deze trend zich helaas door te zetten en zo staan we op de drempel van 2000, net zoals 10 jaar terug opnieuw voor een wat onzekere periode, ook al omdat het gezicht en geweten van DEO in al die jaren, Greti, er nu echt mee gaat stoppen. Ook is het vinden van vrijwilligers voor allerlei commissies moeilijker dan ooit. Gelukkig is er wel een grote minigroep en lijkt de toekomst van DEO qua leden voorlopig nog wel gewaarborgd. Toch zal er daarnaast door velen veel gedaan moeten worden buiten het veld om toch ook het volgende lustrum te halen. Misschien staat het begin van de volgende eeuw wel in het teken van fusies van verschillende verenigingen. Een iets is en zal er in ieder geval altijd blijven en dat is de gemoedelijke en gezellige sfeer binnen onze vereniging.
The Predictor Man.
Een van de eerste foto’s uit die tijd: Heren 1
